در این جا به دو نمونه از دستاورد هایخوش اخلاقی اشاره می کنیم:
1- دوستی و محبت: انسان ها تشنه ی محبتند و دل های آنان اسیر کمند محبت می شود. پس چه خوب است همه ی افراد اجتماع نسبت به یکدیگر، با زبانی نرم، رویی گشاده و برخوردی دوستانه داشته باشند و فضای زندگی را از عطر محبت آکنده سازند و با همنوعان خود صمیمی زندگی کنند؛امام صادق(ع)فرمود:
« حُسنُ الخُلقِ مُجلُبُةٌ لِلمُوُدُّةِ»
خوش خلقی، دوستی دیگران را جلب می کند.
2- آبادی شهرها و درازی عمرها: با صمیمی شدن انسان ها نسبت به یکدیگر طبعاً دغدغه ها،جنگ اعصاب،بی اعتمادی،اضطراب و دلهره و ...رخت برمی بندد و افراد جامعه در امنیت روحی و اعتماد متقابل به کار و تلاش می پردازند، همدیگر را در کارها یاری می دهند، برای همنوعان دلسوزی می کنند،غمخوار هم می شوند و ... در چنین فضایی،هر کس زندگی راحتی خواهد داشت،شهرها آباد می گردد و بیماری ها کم می شود و عمرها نیز طولانی تر می شود علاوه بر اینکه خداوند نیز بر چنین اجتماعی نظر لطف خواهد داشت و آن ها را یاری خواهد داد. امام صادق(ع) فرمود:
« اَلبُ
نیکی و خوشرویی، شهرها را آباد و عمرها را زیاد خواهد کرد.