انواع خشم

خشم رفتاري مي تواند شامل موارد زير باشد:
رفتار حمله اي: يک حمله مخرب فيزيکي روي منبع درک شده خشم است. 
رفتار پرخاشگري: مي تواند کلام يا نمونه اي از انتقاد باشد؛ مانند عيبجويي، خرده گيري و سرزنش، ناليدن، طعنه، تعصب و سنت هاي غيراخلاقي و تهمت.
رفتارهاي مخرب: نمونه اي از هرزه گويي و هتاکي، دزدي، مشکل سازي و نظاير آن است. 
رفتارهاي متمردانه: نشانه مقاومت، خودداري از گفتگو و حمله مقتدرانه است. علائم و نشانه هاي شناختي و کلامي خشم شامل آسيب مشخص و حالت توهين است و ابزار آن توهين، تحقير، انتقاد، عذر و بهانه و به کار بردن واژه هاي زشت، رفتارهايي که باعث رنجش، رشک بردن و غبطه خوردن است، مي باشد. 
خشم و غضب اجتماعي: خشم و غضب اجتماعي موضوعي است که مي تواند افراد و يا گروه ها را برانگيزاند. درک خشم اجتماعي، در درک تعارض ها بسيار مهم است. خشم اجتماعي نظير خشم فردي است، اما به وسيله مسائل اجتماعي تعميم يافته و براي گروه هاي اجتماعي تعريف شده است. مانند خشم در جرايم، هراس ها و ... بسياري از عواملي که در خشم هاي شخصي دخيلند، در خشم اجتماعي نيز نقش دارند؛ مانند تحقير، توهين و حس تجاوز به حقوق ديگران.
خشم چه موقع خوب است؟ خشم وقتي مناسب و بجا اعمال شود، يک عملکرد مثبت تلقي مي شود. مطالعات نشان داده است که خشم مي تواند تاثيرات مفيد و سودمندي در سلامت و ارتباطات و کار افراد داشته باشد. در مسائل اجتماعي خشم تغييرات مثبتي را ايجاد مي کند؛ مانند تظاهرات زنان در قرن بيستم. دانشمندان نشان داده اند که خشم مقطعي در نيمي از اوقات باعث افزايش ارتباطات شخصي افراد مي گردد. آيا خشم حق مسلم است؟ (پاسخ آلن وا لاس)
بله خشم حق مسلم ماست، البته اين به معناي آن نيست که هيچ اقدامي بر عليه پرخاشگري صورت نگيرد، بلکه به معني سعي در آرام شدن و کنار آمدن با موقعيت هايي است که سبب بروز خشم مي شود. منبع:ماهنامه دنیای زنان شماره 52