خوش اخلاق به کسی گفته می‌شود که با گشاده‌رویى، زبانی ملایم و برخوردی شاد 

و محبت‌آمیز با مردم روبرو می‌شود، و در هر شرایطی این توانایی را دارد که با خوش‌رویى برخورد کند.  
بعضى از مردم به طور طبیعى خوش اخلاق و خوش برخوردند و این یکى از مواهب الهى است که نصیب هر کس نمی‌شود. کسی که دارای اخلاق نیکو است، باید خدا را با تمام وجودش شکر گوید، ولى گروهى چنین نیستند، اما می‌توانند با تمرین و ممارست و به کار بستن اصولی دقیق، حسن خلق و خوش اخلاقی را در وجود خود زنده کنند و چنان در عمق جانشان نفوذ کند که طبیعت ثانویّه شود. برخی از راه‌کارهای تحصیل خوش اخلاقى و مبارزه با بداخلاقى، عبارت‌اند از: توجه به ارزش و آثار معنوی و مادی خوش اخلاقى و آثار نیک آن و همچنین زشتى بداخلاقى، تمرین و ممارست، مطالعه احوال انسان‌های خوش اخلاق و بداخلاق و پرورش عواطف انسانی.

 کشور ایران به دلیل شرایط خاص خود، موقعیت و اهمیتی که دارد،

مسلما با بحران ها و ناملایماتی چه در داخل و چه از سمت 

فشارهای بین المللی رو به رو است. این مسائل همگی می تواند در روحیات مردم تاثیر گذار باشد. به خصوص که مردم ایران

 مردم فهیم و آگاهی هستند و از مسائل و اتفاقات روز جامعه 

خود اطلاعات دارند. مسلما نمی توان گفت مردم ایران تحت تاثیر مسائل قرار نمی گیرند و شاد هستند ولی بعضی از مسائل هو وجود دارند که باعث بوجود آمدن عصبانیت و خشم در میان مردم می شود.

هرچند اکثر مردم در زندگی روزمره ممکن است از همه

ما غالباً خشم را چیزی می دانیم که قادر به کنترل آن نیستیم یا نباید آن‌را کنترل کنیم.

خشم اگر به درستی مهار نشود ممکن است تبدیل به هیجان بسیار مخربی شود. اگر خشم به درون فرد رخنه کند ممکن است به مشکلات فیزیکی مانند تنش مفرط منجر شود. از طرف دیگر ، اگر بروز داده شود ، غالباً کار را بدتر می کند ، شواهد کمی وجود دارد دال بر این که بروز دادن خشم روش خوبی برای کم توان کردن انرژی آن است. بسیاری از افرادی که خشم خود را بروز می دهند ، از دست دادن کنترل و شرمساری را تجربه می کنند.

اگر بخواهیم پرخاشگری و خصومت را کم کنیم، باید یاد بگیریم که چگونه خشم خود را کنترل کنیم. 

واکنش های دفاعی یا مکانیسم های دفاعی و یا مکانیسم های سازشی عبارتند از اعمال و رفتارهای مشخص و تدافعی که شخص به طور ناخودآگاه به منظور حل عقده های روانی ، حفظ تعادل شخصیتی  و یا رهایی از چنگ اضطراب از آن ها استفاده می کند. 

چنین شیوه های غیرارادی دفاعی یا مکانیزم های دفاع « من » به مکانیزم های وسیع تنظیم شده ی غیرارادی اشاره دارد که به افراد  امکان می دهد تا تغییرات ناگهانی را در محیط های درونی و بیرونی، از طریق تغییر و اصلاح کیفیت این تغییرات که درک شده اند، به حداقل برسانند.