کشور ایران به دلیل شرایط خاص خود، موقعیت و اهمیتی که دارد،

مسلما با بحران ها و ناملایماتی چه در داخل و چه از سمت 

فشارهای بین المللی رو به رو است. این مسائل همگی می تواند در روحیات مردم تاثیر گذار باشد. به خصوص که مردم ایران

 مردم فهیم و آگاهی هستند و از مسائل و اتفاقات روز جامعه 

خود اطلاعات دارند. مسلما نمی توان گفت مردم ایران تحت تاثیر مسائل قرار نمی گیرند و شاد هستند ولی بعضی از مسائل هو وجود دارند که باعث بوجود آمدن عصبانیت و خشم در میان مردم می شود.

هرچند اکثر مردم در زندگی روزمره ممکن است از همه

ما غالباً خشم را چیزی می دانیم که قادر به کنترل آن نیستیم یا نباید آن‌را کنترل کنیم.

خشم اگر به درستی مهار نشود ممکن است تبدیل به هیجان بسیار مخربی شود. اگر خشم به درون فرد رخنه کند ممکن است به مشکلات فیزیکی مانند تنش مفرط منجر شود. از طرف دیگر ، اگر بروز داده شود ، غالباً کار را بدتر می کند ، شواهد کمی وجود دارد دال بر این که بروز دادن خشم روش خوبی برای کم توان کردن انرژی آن است. بسیاری از افرادی که خشم خود را بروز می دهند ، از دست دادن کنترل و شرمساری را تجربه می کنند.

اگر بخواهیم پرخاشگری و خصومت را کم کنیم، باید یاد بگیریم که چگونه خشم خود را کنترل کنیم. 

بر کسی پوشیده نیست که امیر مؤمنان (ع) پیشوای فصیحان و سرور بلیغ سخن گویان

است و اینکه سخن او والاترین سخن پس از کلام خداوند  و پیامبر اکرم است، چنانکه

درباره ی سخن آن حضرت گفته اند: « پایین تر از سخن خداوند و بالاتر از گفتار

همه ی مخلوقات است.»

همه ما براین امر واقفیم، که گاه نمی‌توانیم از بسیاری از موقعیت‌ها و افرادی که منجر به عصبانیت ما می‌شوند اجتناب کنیم و یا حتی نمی‌توانیم آن‌ها را تغییر دهیم. بنابراین، این یک ضرورت است که ما شیوه نفوذ خود را در برخورد با این مسائل عوض کنیم و یاد بگیریم که چگونه می‌توانیم در برخورد با این دسته از مسائل شیوه درستی را انتخاب کرده و واکنش‌های خود را به درستی کنترل کنیم.